Badania nad okresleniem cech koniecznych do wykonania prawidłowego opatrunku prowadzono już w latach 60. Wnioski, zaprezentowane niemal dekadę później, stanowiły próbę zdefiniowania cech idealnego opatrunku. Spełnienie poniższych cech zapewnia bezpieczny i sprawny przebieg procesu leczenia ran[1]:
utrzymanie odpowiedniej wilgotności między opatrunkiem a raną
usunięcie nadmiaru wysięku i toksycznych komponentów (cząsteczek)
zapewnienie skutecznej bariery dla bakterii i innych drobnoustrojów
pozwolenie na wymianę gazową pomiędzy raną a otoczeniem
ograiczenie toksycznych cząstek i substancji alergizujących
zapewnienie ochrony nowo powstałych tkanek
możliwość łatwej zmiany bez powodowania nowych urazów
utrzymanie odpowiedniej temperatury
Szybkość wchłaniania wydzieliny oraz pojemność opatrunku to jedne z najważniejszych cech, które wpływają na proces oczyszczania rany i zapobiegają maceracji (uszkodzeniu powierzchni skóry poprzez długotrwałe działanie wilgoci) oraz ponownej kontaminacji (skażeniu). Zamknięcie wysięku w wewnętrznych strukturach opatrunku jest bardzo korzystną sytuacją istotnie wspomagającą leczenie. Opatrunki zdolne wchłonąć i izolować w sobie drobnoustroje zawarte
w wydzielinach są ważnym narzędziem w zabezpieczeniu rany przed wtórnym zakażeniem. Zmniejszają ryzyko powikłań procesu gojenia ze strony drobnoustrojów chorobotwórczych.
Bezurazowa zmiana opatrunku ma wpływ na przebieg procesu gojenia rany i końcowy efekt kosmetyczny [2]. Dzięki opatrunkom, które nie przywierają do rany, możliwe jest wykonywanie zmian opatrunków bez uszkodzenia ziarniny. Opatrunki nie mogą powodować podrażnień mechanicznych ani biochemicznych. Podrażnienia mechaniczne to przede wszystkim podrażnienia ruchowe, dotyczące głównie opatrunków tekstylnych. Nie mogą się one kurczyć ani być utkane zbyt luźno ponieważ procesy ruchowe na powierzchni rany prowadzą do powstawania wydzieliny w wyniku podrażnienia.
Bezpieczeństwo stosowania oznacza także, że opatrunki powinny być proste w użyciu, odpowiednio opakowane i jednoznacznie oznakowane. Oczywiście, wszelkie opatrunki muszą umożliwiać sterylizację albo być już wysterylizowane i gotowe do użytku.